Karanlık madde, adı itibarıyla karanlık bir şey. Aslında pek karanlık değil ama, biraz da bu isimlendirmenin geldiği Amerikan kültürü gereği böyle anılıyor.

Şiddetli bir kozmik kavgaya tutuşan bir çift yıldız sistemi, kavganın arkasından bu kavganın nasıl sonlandığı konusunda bizlere ipuçları veren rengarenk güzel bir gaz bulutu bıraktı.

Bu üstte gördüğünüz “kaya parçası”, Mars’ın en büyük uydusu olan Phobos.

16 Şubat 1948 tarihinde astronom Gerard Kuiper, Uranüs’ün uydusu Miranda’yı keşfetti.

Kozmik Anafor ve Hypatia Bilim işbirliği ile hazırladığımız Youtube videomuzda, evrenin olası eğriliği nedeniyle Samanyolu’nun oluşumunu görüp göremeyeceğimizi inceliyoruz… Işık, evren boyunca yayılır ve önüne bir engel çıkmadığı sürece ilerlemeye devam eder.

İçinde yaşadığımız Güneş Sistemi, yüz milyonlarca yıllık uzun bir oluşum evresiyle meydana gelmiş bir yapıdır.

2019 yılının ilk gününde Yeni Ufuklar (New Horizons) uzay aracı, 2014 MU69 (Arrokoth) adı verilen küçük ve kardan adam şeklindeki bir cismin yakınından geçmişti.

14 Şubat 1990 tarihinde Güneş Sistemi’nin uzak sınırlarına doğru yol alan Voyager 1 uzay aracı, gezegenimiz Dünya’nın kardeşleriyle birlikte ilk aile portresini çekmişti.

Andromeda (Zincirli Prenses) galaksisi yaklaşık 2. 5 milyon ışık yılı uzaklığı ile bize, yani Samanyolu’na en yakın spiral galaksi; komşumuz.

Mira (veya Mira Ceti / Omicron Ceti) yıldızı, gece göğünde Balina Takımyıldızı içerisinde yer alan değişen kırmızı dev bir yıldızdır.

Dostlar, yarenler, Plüton sevenler, astroloji aşıkları ve elbette Roma halkı! Dünyamız, Güneş Sistemi içerisinde bir gezegencik ve bizler de o gezegencikte bulunan akıllı yaşam formlarından biriyiz.

Evrenin herhangi bir zamanında yaşamayı seçme özgürlüğünüz olsaydı, hangi zaman dilimini seçerdiniz? Her ne kadar bir yaşamın oluşabilmesi imkansız gözükse de, ”evrenin ilk anlarında, büyük patlama zamanlarında” diyebilirsiniz.

Güneş Sisteminin en büyük ikinci gezegeni olan Satürn’ün, 2020 yılı itibarıyla bilinen 82 uydusu bulunuyor.

radyo astronomi çalışmalarında kullanılan radyo teleskoplar, gökcisimlerini gözlemleyip anlamlandırmamızda neredeyse optik ışık teleskopları kadar fazla bilgi edinmemizi sağlıyorlar.

Uluslararası Uzay İstasyonu (ISS)’de çekilen, astronotların yerçekimsiz ortamda süzülerek istedikleri yerlere uçtukları videoları hepimiz görmüşüzdür.

Dünya üzerinde, yerkabuğunun fay hatları boyunca hareketinden kaynaklanan depremler sık sık yaşanıyor.

Bir kısmınız biliyordur aslında; ufoculuğun bir üst basamağı, “uzaylı dini” oluyor.

İnsanoğlu olarak yeryüzünde hareketsiz durduğumuza inanmak çok kolaydır.

Eğer evrenimizde gizlenen ekstra boyutları bulmak istiyorsak (sicim kuramının öne sürdüğü gibi) kütle çekim dalgaları (uzay-zaman dalgalanması) bunların keşfinde bir yol olabilir.

İleri uygarlıkların geleceği hakkında tahminlerde bulunmak pek zor değil.

1989 yılı Ekim ayında, Güneş Sistemi’nin en büyük gezegeni Jüpiter’i incelemek amacı ile Galileo sondası uzaya fırlatılmış, 14 yıllık görev süresinin ardından 21 Eylül 2003’te Jüpiter’e düşürülerek bizlere veda eden bu araç, çok sayıda keşfe imza atmıştı.

Takyonlar, teorik fizikte kendine yer bulan hipotetik (varsayımsal) parçacıklardır.

Artık görevi biten ve 2020’nin Ocak ayında emekliye ayrılan Spıtzer Uzay Teleskobu’nun tozlu evrenimizi keşfetme yolculuğumuzda neler keşfetmiş olduğunu kısaca anlatmak istiyoruz.

Galaksiler içerdikleri yıldız miktarına göre cüce ve dev galaksi olmak üzere ikiye ayrılırlar.

Sorunun genel cevabı, çoğumuz için “evet sabit” şeklinde.

Araştırmacılar exoplanetleri (ötegezegenler) neredeyse, biyologların yeni hayvan türlerini sınıflandırdıkları şekilde sınıflandırdılar.

1967 yılında Cambridge Üniversitesi’nde çalışmalar yapan Jocelyn Bell Burnell isimli astronom, incelediği radyo dalgaları verilerinde çok farklı ve düzenli bazı radyo sinyalleri farketti.

Çoğu insan, belki de bilim insanlarının yeterince iyi anlatamamasından dolayı (iğneyi kendimize batıralım), Güneş’in gezegenimizde bildiğimiz ateşe benzer biçimde “yanarak” enerji ürettiğini zannediyor.

22 yıldır gerçekleştirilen ve ülkemizin en büyük astronomi gözlem etkinliklerinden biri olan Tübitak Uluslararası Gözlem Şenliği’nin yapılacağı tarih açıklandı.

Tam 27 tane uydusu ve çok ince bir halkası olan Uranüs gezegeni, kendi içinde başlı başına bir Güneş Sistemi’ni andırıyor.

Çoğunuz gökyüzünde gezegen ve yıldızları ayırmanın en pratik yolunun, ışıltısının titrekliği olduğundan haberdar.

Hayal etmekte bile zorlandığımız sonsuz uzayın derinliklerinde bir yerde bize benzeyen ya da benzemeyen başka varlıkların yaşıyor olabileceği düşüncesi bizleri daima heyecanlandırdı.

Fransız astronom Pierre Méchain tarafından 1781’de keşfedilen bu galaksi, gezegenimizden bakıldığında Av Köpekleri takımyıldızı yönünde bulunan bir sarmal gökadadır.

Yaşam kaynağımız olan Güneş’in  katı bir dış yüzeyi bulunmaz.

Amatör astronomi ve gökyüzü gözlemlerine başlangıcın üçüncü aşaması olan teleskopları yönlendirmek için kullanılan kundak (mount) türleri vardır.

Bizden yaklaşık 2. 800 ışık yılı uzaklıkta, Güneş’ten biraz daha fazla (1.

Houston, nihayet ilk uzay kurabiyemizi pişirdik! Daha önceki yazılarımızda Uluslararası Uzay İstasyonu’nda yetiştirilen marul ve zinya bitkilerinden bahsetmiştik.

Bizden yaklaşık 100 milyon ışık yılı uzakta yer alan bu dev gökada, muazzam düzgünlükteki sarmal yapısıyla hemen göze çarpıyor.

Silikon bazlı bir biyokimya ile yabancı bir yaşam biçiminin oluşması ihtimali, bilim kurgu yazarları ve egzobiyologlar tarafından bilindik karbon bazlı organizmalara alternatif olarak görülüyor.

Güneş Sistemimizde yer alan tüm gezegenler, uydular, asteroitler ve diğer Güneş Sistemi cisimlerinin tamamı, Güneş’in ilk doğmuş olduğu dönemde kendi etrafında dönen diskten meydana gelmiştir.

Yeni bir araştırmanın öne sürdüğü iddiaya göre, orta boyutlu kara delikler ile karşılaşan ölü yıldızlar, sadece kısa bir süreliğine de olsa yeniden hayata dönebilir.

Büyük Köpek Cüce Gökadası (Canis Major Dwarf), 2003 yılında uluslararası bir ekip tarafından keşfedilmiş olup şu an itibarıyla galaksimiz Samanyolu’na en yakın uydu gökada olarak kabul ediliyor ve Samanyolu’nun en yakın komşusu konumunda.

Birkaç yıl önce, Dünyamızın yakınlarından UW-158 adında bir asteroit geçti.

Ünlü astronom Charles Messier’in “Messier Kataloğu”nda yer verdiği M22 (Messier 22, NGC 6656) küresel yıldız kümesi, Dünya göklerinden görülebilecek en parlak küresel kümedir.

Kozmik Mikrodalga Arka Plan Işıması, 13,7 Milyar yaşındaki Evrenimizin oluşumunu en iyi ve doğru bir şekilde açıklayan Büyük Patlama Teorisinin bilinen en önemli kanıtlarından biridir.

Bugün size Jan Hendrik Schön isimli bir insandan bahsedeceğim.

Harici duyuların insana adapte edilmesi ile yüksek algının ve gerçekliğin oluşturulması üzerine… Hiç diliniz ile görebilmeyi, hissederek anlamayı, yada kör bir insanın ses dalgalarını kullanarak görebileceği aklınıza gelir miydi? Gelişen teknoloji ve bilim, bizlere doğa ananın verdiğinden daha fazlasını verebileceğini gösteriyor.

Yapay zeka kavramını az çok hepimiz duymuşuzdur. Yapay zeka denildiğinde aklımıza uçan robotlar, bizden daha zeki, Dünya savaşlarında başrol oynayan demirden yapılar gelir.

KOZMİK ANAFOR VE HYPATİA BİLİM İŞBİRLİĞİ İÇİNDE HAZIRLADIĞIMIZ YOUTUBE VİDEOMUZDA; İTÜ’den İrem Sezdi ve ODTÜ’den Beyza Atasever ile keyifli bir sohbet gerçekleştirdik… Antalya Anadolu Lisesi öğrencilerinden İrem Sezdi, İTÜ Uzay Mühendisliği bölümünü kazanmıştı.

Bu iki kavramı da maalesef yazımın sonuna doğru anlatacağım, yani WTF nedir, gelişmiş uzaylılar neler yapmış, daha sonra göreceğiz.

Gökyüzünü tanımak amacıyla ele aldığımız yaz üçgeni ve kış üçgenini dışında, yıldızları daha kolay tanımak, yerlerinin biraz daha zihninize kazınmasını istiyorsanız kışın kış üçgeni dışında bir geometrik şekil oluştuğunu da görebilirsiniz.

Bizden yaklaşık 4. 2 ışık yılı uzaklıkta bulunan Proxima Centauri yıldızının yaşanabilir bölgesinde ikinci bir süper dünya bulundu.

Fizikçiler “Çıplak Tekillik”leri Gözlemlemenin Bir Yolunu Buldu! Tabii, eğer varlarsa… Yalnız, buna hazır mıyız? Kara delikler tuhaftır: Ufacık bir alana sıkıştırılmış delicesine yoğun kozmik cisimlerdir.

Fizik, tahmin edilebilenden çok daha geniş ve çok kompleks bir alandır ve bu kompleksliği en iyi anlamanın yolu sadece çalışmaktır.

Eğer 2083 Yılını Beklerseniz, Yeni Bir Yıldızın Doğduğuna Şahit Olabilirsiniz! Bu yüzyılın sonlarında gök bilimciler, Sagitta veya başka bir isimle Okçuk Takımyıldızı’nda (Sagitta the Arrow) yeni bir yıldızın ortaya çıkmasına tanıklık edebilirler.

Kumarhanelerde filmlerden sık duyduğunuz bir kural vardır: “Kasa her zaman kazanır”.

Harmonik, Lissajous vs kavramlara pat diye girmeden önce, hayalgücünüzü biraz kullandırtalım.

Uzay meraklılarıyla sohbetlerimde bana en çok sorulan sorulardan biri de, Amerika’da gerçekten 51.

Astronomi veya astrofizik konularında genel kültürü yüksek olan herkes, bu soruya şöyle cevap verecektir: “Altın dahil olmak üzere, demirden ağır tüm elementler süpernova patlamaları sonucu meydana gelmiştir”.

Uzayda karşımıza çıkan taşları belirli kriterlere göre sınıflandırıyoruz; kuyruklu yıldızlar, meteorlar, meteoritler, göktaşları, asteroitler, cüce gezegenler, meteor yağmurları… Hepsinin tanımlarını ve görünümlerini aşağıdaki infografikte inceleyebilirsiniz.

Los Angeles şehir merkezinin yaklaşık 55 km kuzey doğusunda, Pasadena sınırları içinde bulunan Wilson Dağı (Mount Wilson) 1907-1948 yılları arasında adeta bilimin ve astronominin kalbinin attığı yerdi.

Bilindiği gibi beyaz cüceler, Güneş benzeri düşük kütleli yıldızların “öldükten sonra” geriye kalan çekirdekleri.

Gökbilimciler Güneş Sistemi’nin etrafına baktıklarında, gezegenlerin neredeyse her şeyden oluşabileceğini buldular.

Geride bıraktığımız 2019 yılında gerçekleşen önemli astronomi olaylarını derlediğimiz yazı dizimizin ikinci ve son kısmı ile tekrar birlikteyiz.

Sirius, gökyüzünün ihtişamlı mücevheri… Gece gökyüzünün en parlak yıldızı olan Sirius, özellikle Ufocu safsatalarında baş rolü oynuyor.

şu anda Gökyüzünün herhangi bir yerinde, bir fırtınanın özünde, yıldırım oluşuyor.

Hemen hepiniz, küre Dünya’nın şeklinin kusursuz bir küre değil, “geoid” denilen yukarıdan bastırılmış, yanlardan şişkin bir biçim olduğunu ilk ve ortaokul ders kitaplarında ve bilimum belgesellerde gördünüz, duydunuz, öğrendiniz.

İnsanlar gün batımı seyretmeyi severler. Gün batımı birçok farklı duyumu ve duyguyu bir anda yaşatır; parlak ve kontrast renkleri ile görsel algımızı okşar, günün keşmekeşinin sonunu, akşamın dinginliğinin başlangıcını müjdeler, bir sonun burukluğunu yaşatır.

Satürn’ün bulut kemerleri genellikle gezegen çevresinde dairesel bir yolda ilerler ama bir özelliği nispeten farklıdır.

Basının bilimsel bilgileri aktarma konusunda büyük eksiklikleri ve ciddiyetsizliği olduğu bilinen bir gerçek.

Büyük Patlama’dan iki milyar yıl sonra galaksiler meydana gelmiştir.

Uzay boşluğuna koruyucu kıyafetleriniz olmadan çıktığınızda, filmlerde gösterildiği gibi anında gözleriniz pörtleyip damarlarınız patlayarak ölmez, yahut anında buz tutmazsınız.

Bir kara deliğin olay ufkunun ilk defa fotoğraflanmasından tutun da Hubble Uzay Teleskobu’nun keşfettiği futbol topu şeklindeki gezegene kadar geçen sene astronomi dünyasında bir çok gelişme oldu.

Uçakların kalkışının arkasındaki kuvvetleri hiç düşündünüz mü? Peki, nasıl oluyorda evdeki veya sobadaki duman bacadan dışarı çıkıyor; çıkması gereken birçok yer varken? İşte tüm bunların arkasında yatan sebep Bernoulli prensibi.

Gökbilimciler görebildiğimiz evrendeki galaksi sayısından bahsederken, genelde 300-400 milyar gibi bir sayı verirler.

1937’de İsveçli astronom Erik Holmberg tarafından keşfedilmesiyle kaşifinin ismini alan Holmberg 15A, Abell 85 galaksi kümesinde bulunan süper dev bir eliptik galaksi.

En karmaşık konuları bile “elinden geldiğince” eğitimli – eğitimsiz herkesin anlayabileceği biçimde anlatmayı, ülkemizde astronomi bilimini halkımızın her kesimine ulaştırmayı ve amatör astronomiyi yaygınlaştırmayı amaç edinmiş olan Kozmik Anafor, 2019 yılında da ustalık dönemi eserlerini “baş önde, akıl başta, göz yolda” yürüyerek vermeye devam ediyor.

Chandra X Işını Gözlemevi’nden ve diğer teleskoplardan gelen verileri kullanan astronomlar, Abell 1758 sistemi’nde dört galaksi kümesi arasında gerçekleşen nadir çarpışmaların detaylı görüntülerini birleştirip ortaya koydular.

Kozmik Anafor ve Hypatia Bilim işbirliği içinde hazırladığımız Youtube videomuzda; binlerce ışık yılı uzaklıktaki olası Dünya dışı medeniyetlere gönderdiğimiz mesajı anlatıyoruz… Son 50 yılda, evrende var olması mümkün Dünya dışı uygarlıklara birçok kez mesaj göndermeyi denedik.

Gökyüzünün en parlak yıldızlardan olan Betelgeuse, şu an normalden çok sönük bir halde görülüyor ve astronomlar da bunun ne anlama geldiği konusunda kararsızlar.

Astrofotoğrafları çekmek kadar bu görüntüleri de işlemek başlı başına bir alan oluşturuyor.

Astrofotoğrafçılık (gökyüzü fotoğrafçılığı), her ne kadar fotoğrafçılığın bir alt dalıymış gibi görünse de fotoğrafçılıktan birçok yönüyle ayrılır.

Dünya neden sıra dışı olsun ki? Neptün gibi elmas yağdırmıyor.

Hubble’ın 26. yıl şerefine çektiği yukarıda görmüş olduğunuz fotoğraf, 1787 yılında Friedrich Wilhelm Herschel tarafından keşfedilen, Dünya’ya yaklaşık 7.

Cassini’nin gönderdiği veriler ile bilim insanları Enceladus’ta buzlu yüzey altı bir okyanus ve uydunun güney kutbunda Güneş Sistemi’nde hiç benzeri görülmemiş kaplan desenlerine benzer izler belirlediler.

2013 yılının ortasında NASA Ay’a yeni bir uzay aracı gönderdi.

Basınç bir yüzeye etkide bulunan dik kuvvetin, birim yüzey alanına düşen miktarıdır.

Uluğ Bey, dönemi için önemli çalışmalara imza atmış bir astronom ve matematikçidir.

Malumunuz, 21 Aralık ülkemizin de yer aldığı kuzey yarımkürede en uzun gece, yani “gündönümü”dür.

Araştırmacılar, vakumda nano parçacıklara etki eden, onların saf “hiçlik”e itilmesini sağlayan yeni ve beklenmedik bir kuvvet keşfettiler.

Türkiye’nin uzaydaki ilk yüksek çözünürlüklü gözlem aracı olan Göktürk-2 Uydusu, 18 Aralık 2019’da yörüngedeki yedinci yılını doldurdu.

Işık, Güneş gibi yıldızlar ve benzeri (karadelik, nötron yıldızı, galaksiler vs) büyük kütleli cisimlerin yakınından geçerken “yön değiştirir”.

Türk Astronomi Derneği (TAD) tarafından yürütülen kampanya ile Pegasus takımyıldızında bulunan WASP-52 bilimsel adıyla bilinen yıldız ve onun çevresinde yörüngede dolanan ötegezegen “Göktürk” olarak isimlendirildi.

Yol açık, kemeriniz bağlı. Aracınızın sıfırdan 100 kilometreye kaç saniyede çıkacağını test etmeye karar verdiniz.

Her yıl 7-17 Aralık tarihleri arasında gerçekleşen İkizler (Geminid) Göktaşı Yağmuru, 13’ü 14’e bağlayan gece zirve yapacak.

Gökbilimciler,  NGC 1052-DF2 ya da daha kısaca DF2 galaksisinin, onun boyutundaki bir galakside bulunması beklenen orandan 400 kat daha az miktarda karanlık madde içerdiğini belirlediler.

Üstteki, bir sanatçı tarafından yapılan ilüstrasyonda, cüce gezegen Sedna’dan (2003 VB12 veya 90377 Sedna olarak da isimlendiriliyor) yıldızımız Güneş’e atılan bir bakışın canlandırmasını görüyorsunuz.

Birleşmiş Milletler bünyesinde kaleme alınan ve Uzay Hukukunun kaynakları arasına giren bu antlaşmanın resmi adı, “Devletlerin Ay ve Diğer Gök Cisimleri Üzerindeki Faaliyetlerini Düzenleyen Antlaşma”dır.

Hepimiz geceleri göğe baktığımızda yıldızların tıpkı güneşimiz gibi dairesel bir kavisle doğup battıklarını görebiliriz.

Ülkemizin en önemli uzay etkinliklerinden biri olan III Asteroit Madenciliği ve Meteor Bilimi Çalıştayı; Ege Üniversitesi, Fen Fakültesi, Konferans Salonu’nda, 16 Aralık 2019 tarihinde gerçekleştirilecek.